Het belang van diversificatie voor industriële bouwers

In 1986 ging de stekker uit het Amerikaanse Cardinal Industries, destijds de grootste bouwer van modulaire woningen in de Verenigde Staten. Duizenden medewerkers kwamen op straat te staan. De reden van het faillissement? Een gebrek aan diversificatie. De modulaire bouwer had al zijn eieren in één mand gelegd: huurcomplexen.

Cardinal Industries werd door veel Amerikaanse woningbouwers gebruikt om lering uit te trekken. Het grootste voordeel van fabrieksbouw – lagere kosten vanwege de schaal van de productie – kan zijn grootste zwakte worden wanneer het economische tij keert. Als gevolg wordt de producent opgezadeld met te veel dure voorraad. Bij Cardinal betekende dat voornamelijk huurcomplexen die investeerders niet langer wilden kopen. Een belastinghervorming in 1986 liet de ambities van het bedrijf in rook op gaan.

In de meeste gevallen is focus de sleutel tot succes. In het geval van Cardinal heeft een overmatig vertrouwen op een enkele formule juist geholpen het bedrijf te ondermijnen. Bijna alle woonunits waren appartementen van dezelfde grootte en stijl, één verdieping tellende gebouwen met schuine daken.

In tegenstelling tot Cardinal, bouwden andere modulaire woningbouwers grotendeels maatwerk. Zij beschikten over een flexibele productieomgeving, waarin meerdere woningtypes gebouwd konden worden. De meer flexibele woningbouwers ontsprongen als resultaat de dans van de ingrijpende belastinghervorming. 

Het verhaal van Cardinal dient ook als een goed voorbeeld voor hedendaagse industriële bouwers. In een cyclische sector als de bouw is flexibiliteit een belangrijk ingrediënt om te kunnen slagen. Een deel van de uitdaging voor industriële bouwers is dat ze eerst geld moeten investeren in de bouw van een fabriek, en vervolgens projecten in de pijplijn moeten hebben om de investering te kunnen bekostigen. Wanneer deze pijplijn niet voldoende continuïteit biedt, lopen de kosten voor de fabriek hard op.

Industriële bouwers doen er daarom goed aan om hun productaanbod te diversificeren en hun werkgebied uit te breiden, om continuïteit te kunnen waarborgen. Belangrijk is dat een industriële bouwer niet alleen afhankelijk is van de ontwikkelingen op de woningmarkt, maar ook oog heeft voor de bouw van scholen, ziekenhuizen, kantoren en tijdelijke huisvesting. Een groter werkgebied draagt hier eveneens aan bij.

Diversificatie komt wel met de nodige risico’s. In eerste instantie slaagt een industriële bouwer er mogelijk in om relatief eenvoudige projecten te realiseren, zoals kleine woningen of bijgebouwen, tegen concurrerende prijzen. Echter, wanneer de industriële bouwer groei zoekt door zich te wagen aan meer complexe bouwprojecten, kan deze moeilijkheden ondervinden. Het gebrek aan expertise op deze nieuwe gebieden kan leiden tot operationele problemen. 

De diversificatie van het productaanbod zal dus altijd gepaard moeten gaan met de juiste kennis. Dit kan bereikt worden door eerst kleine projecten uit te voeren binnen de nieuwe scope of de kennis in te kopen. Al met al blijft diversificatie een onmisbaar onderdeel van de bedrijfsvoering van iedere industriële bouwer.